انواع دربهای آسانسور

این دربها به صورتهای مختلف میباشند :
الف) دو لنگهای کنار باز شو که هر دو لنگه از یک طرف باز میشوند (تلسکوپی).

ب) دو لنگه مرکز باز شو که در ای ،ن نوع هر دو لنگه از مرکز باز شده و بـه طـرفین حرکـت میکنند (سانترال) .

پ) درب یک لنگهای، در ای ،ن نوع درب به جای دو لنگه از یک لنگه درب استفاده میشـود و در هنگام باز شدن به سمت چپ یا راست حرکت میکند.

ت) درب لولایی تک لنگهای که همانند دربهای اتاق میباشـد و در امـاکنی کـه کمتـر از آسانسور استفاده میگردد، این نوع درب نصـب مـیشـود؛ ماننـد بعضـی از سـاختمان هـای مسکونی و هتلهای کوچک و آسانسورهای مخصوص حمل غذا . 

کابلکشی در آسانسور (سیم بکسل)

الف) کشش تک رشتهای
این نوع کابلکشی برای اتاقکهای کوچک بوده و سطح تماس کابل بـا قرقـره کشـش ۱۸۰ درجه است که مناسب میباشد، ولی از آنجا که ساخت و استفاده از قرقره تا کشش همراه با ضربات قطری شکل است، کمتر ازاین نوع کابلکشی استفاده میشود.

ب) کشش تک رشتهای با قرقره انحراف
جهت کاهش قطر قرقره کشش، در کشش تک رشتهای از قرقره انحراف اسـتفاده مـیشـود.
سطح تماس کابل با قرقـره کشـش ۱۴۰ درجـه مـیباشـد . از ایـن نـوع کابـلکشـی بـرای آسانسورهای کم سرعت بیشتر استفاده میشود.

پ) کشش دو رشتهای
چون استفاده از قرقره انحراف در آسانسورها با سرعت زیاد و کار سنگین، خطر لغزش کابـل فولادی را در نتیجه کاهش سطح اصطکاک کابل با قرقره کشش افزایش میدهد، میتوان از کشش دو رشتهای استفاده نمود . در این روش هر رشته کابل فولادی، مطابق شـکل، دو بـار تماس خواهد داشت . بنابراین اصطکاک افزایش و خطر کاهش مییابد.

ت ) کشش فیثاغورسی
در این نوع کابلکشی، با استفاده از روش فیثاغورس جهت کاهش سرعت آسانسور و افزایش قدرت آن از قرقرههایی که بر روی وزنه تعادل و کابین نصب میشـود، اسـتفاده مـیگـردد .
دراین روش بر خلاف انواع کابلکشی که ذکر شده است، دو سر کابل فولادی بـر روی وزنـه تعادل و کابین نصب نمیگرد ،د بلکه بر روی سقف چاه بسته میشود.

کابلهای فولادی

کابلهای مورد استفاده در آسانسور باید فولادی و بـا مقاومـت کششـی بـالا باشـند . تعـداد کابلهای هر آسانسور بین ۴ تا ۱۲ رشته و قطر کابلها از ۶ تا ۱۹ میلیمتر مـیباشـد . اگـر چه آسانسورهایی وجود دارند که تعداد کابل کمترهای آن است و این امر باعث میشود کـه ضریبایمنی آسانسور کاهش یابد.

عنوان : اصول و مبانی عملیات امداد و نجات
مولف : فرامرز فرج