شیب ها در کوهستان

شیبها در کوهستان به سه نوع عمده تقسیم میشوند:
الف) شیب های خفته (گود)،این شـیبهـا معمـولاً از ۱۰ الـی ۲۵ درجـه اسـت و خطـر کمتری دارد.

ب) شیب های متوسط (برجسته)، این شیبها در زمستان خطـر ریـزش بهمـن در آنهـا فراوان است . زیرا دراین شیبها جاهایی که خط شیب عوض میشود، تعادل تـوده بـرف دراین قسمتها به هم میخورد، با لغزیدن طبقات بالایی نیز فرو میریزد.

پ) شیب های تند (بریده)، شیب تند معمولاً به شیب هایی مـیگوینـد کـه بـالاتر از ۳۰ درجه و گاهی بریده و سنگی باشند ، معمولاً از ۴۵ درجـه بـه بـالا و سـنگی اسـت کـه قسمتهـای ۶۰ درجـه دیوارهاسـت و بـرف اصـلاً روی آن نمـیمانـد. ایـن شیبهـا خطرناکترین نوع در فصل زمستان میباشد، زیرا در هیچ قسمت ای ،ن ناحیه بـرف دارای تکیهگاه نیست و با کوچکترین انگیزه (عامل خارجی طبیعی و غیرطبیعی) فرو میریزد. 

دراین شیبها، بهمن که سرازیر میشود، هرچه سر راه خود باشد با خـود مـیبـرد و در چنین بهمنهایی اگر انسان حتی یک قسمت از بدنش گیر کند، خرد میشود، زیرا ایـن بهمن دارای سرعت و قدرت بسیار زیادی میباشد.
باید بهخاطر داشت دید روشن از بهمن و خطـرات آن، امـری ضـروری اسـت و بایـد همواره نسبت به خصوصیات برف و شیب زمین اطلاعات کافی داشـته باشـیم. بنـابراین یادآوری میشود که مهمترین عوامل وقوع بهمن شامل موارد زیر است:
الف) جابهجایی برف به وسیله باد
ب) تجمع برف روی شیبهای تند پشت به باد
پ) شکل خفتهای بهمن به وسیله باد
ج) فروکش کردن و شکست سطح برف در اثر اختلاف زاویه شیب یک سرازیری
ه) تفاوت سطوح برف و یخ زدن لایه فوقانی برف

عنوان : اصول و مبانی عملیات امداد و نجات
مولف : فرامرز فرج