ملاحظات ژئوتکنیکی در احداث ساختمان
ملاحظات ژئوتکنیکی در احداث ساختمان
به طور کلی باید از احداث ساختمان در مجاورت گسلهای فعال و محلهایی که احتمال به وجود آمدن شکستگی در سطح زمین هنگام زلزله وجود دارد اجتناب شود. در مواردی که احداث ساختمان در چنین محلهایی اجتناب ناپذیر باشد، باید علاوه بر رعایت ضوابط این بخش مطالعات و تمهیدات خاصی برای آنها اتخاذ شود.
در زمینهایی که ممکن است در اثر زلزله ناپایداری ژئوتکنیکی نظیر روانگرایی در خاکهای ماسهای سست و نشست زیاد و زمین لغزش یا پدیدههای مشابه ایجاد گردد و با در زمینهای متشکل ازخاک رس حساس باید امکان ساخت وشرایط لازم برای احداث بنا با استفاده از مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی ویژه مطالعه و بررسی شود.
گسلهای فعال
درموارد زیر توصیه اکید میشود به مساله روانگریی توجه خاص مبذول گردد:
۱)زمین هایی که سابقه روانگری دارند.
۲)زمینهایی که از نوع خاک ماسهای نامتراکم اعم از تمیز،لایدار،شندار بوده و تراز سطح آب زیرزمینی نسبت به سطح زمین کمتر از حدود ۱۰متر باشد.
برای احداث ساختمان در دامنه و با پای شیب طبیعی خاکبرداریها باید با تمهیدات لازم برای پایدار سازی همراه باشد هرگونه بار گذاری از جمله خاکبرداری برروی دامنه و یا در نواحی فوقانی شیب نیز باید همراه با تمهیدات لازم برای تأمین پایداری کلی باشد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.