حمل مصدوم به روش کول کردن

درای ،ن نوع حمل مکان بستن تسمه (که میتواند از تکه پارچهای به صـورت حلقـه درآمـده باشد)، روی پشت و زیر بغل مصدوم میباشد . جهت قـرار دادن شـخص آسـیب دیـده روی پشت و کول، نخست باید تسمه را از زیر بغل و پشت وی عبور داد و مصدوم را تا حدی بلند کرد که بتوان تسمهها را مانند بندهای کوله پشتی به تن وی نمود. سـپس بـا گـرفتن مـچ دستهایش او را بر روی پشت خود به بالا کشیده، هب طوری که به خوبی روی پشت شـخص نجات دهنده قرار گیرد.

روش دیگر این است که تسمه را کمـی بلنـدتر گرفتـه و مصـدوم را نخسـت بـه پشـت خوابانیده و یک قسمت بند را از زیر باسن و قسمت دیگر بند را از زیر کتف وی رد کـرده و از زیر بغل فرد آسیب دیده عبور میدهیم. با خوابیدن به پشت و عبور دادن دست، بندهای کوله مانند آن را به تن کرده، با چرخش خود، مصدوم را به پشت سوار می کنیم و بعد بلنـد شده و حرکت میکنیم . کاربرد فراوان این روش در حمل و انتقال افراد بی هوش مـیباشـد، به صورتی که دستها آزاد میماند تا به راحتی بتوان از نردبان به بالا و پـایین رفـت. تنهـا اشکالی که ممکن است به وجود ،دیآ آویزان بودن پاهای مصـدوم بـوده، کـه ممکـن اسـت دست و پا گیر شود که آن را هم میتوان، هر از گاهی با خم کردن زانو و پشت و هـمزمـان بالا انداختن مصدوم، وضعیت مناسبی برای حرکت بهوجود آورد. 

عنوان : اصول و مبانی عملیات امداد و نجات
مولف : فرامرز فرج