راهکارهای ایمنی صنف فروشندگان پلاستیک ، لاستیک و ملامین

پلاستیک به دو گروه بزرگ تقسیم می شوند ترموپلاستیک ها یا پلاستیک های گرمانرم و ترموست ها یا پلاستیک های گرما سخت.

ترموپلاستیک ها طبق تعریف پلاستیک هایی هستند که با اعمال حرارت و فشار ساخته می شوند و پس از ساخته شدن می توان با استفاده از حرارت و فشار آنها را تغییر داد ولی ترموست را فقط یکبار می توان با اعمال حرارت و فشار شکل داد. اگر به این محصول دوباره حرارت اعمال شود تجزیه می شود و حتی ممکن است بسوزد.

پلی اتیلن ها، پلی پروپیلن ها، پلی استایرن ها، پلی وینیل کلریدها، پلی اورتان ها، پلی استرها، اکریلیک ها، پلی آمیدها و سلولزی ها از نوع ترموپلاستیک ها هستند (پلی اورتان ترموست هم وجود دارد)

الکیدها، فنولیک های اپوکسی ها و پلاستیک های اوره، فرمالوئید از پلاستیک های ترموست هستند که هر یک دارای کاربردهای مختلفی در ساخت لوازمات مختلف دارند: مثلا از دسته سلولزی ها، سلولز نیترات وسایل الکتریکی خانه، وسایل اطفاء حریق و بدنه چراغ قوه استفاده می شود. پلی اورتان های ترموپلاستیک در ساختن پوشاک،کفش، پوشک، وسایل ورزشی، بسته بندی و ابزارهای خودکار بکار می رود. با کاربردهای بسیار زیاد مانند پرده حمام، صفحه گرامافون، پنجره ها، وسایل خانگی تودوزی، وسایل اتومبیل، عایق و وسایل الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرد.

آنچه مسلم است پلاستیک ها برای کاربردهایی که ساخته می شوند خطری ندارند اما پلاستیک ها هم مانند تمام مواد آلی می سوزند و مانند بقیه مواد آلی هنگام سوختن مواد سمی آزاد می کنند لذا باید آتش مربوط به مواد پلاستیکی را با شیوه ای مطمئن خاموش کرد.

در آتش سوزی محل های مسکونی گر چه اشیاء پلاستیکی زیادی وجود دارد. ولی می توان آتش سوزی را، یک آتش سوزی ساختمانی در نظر گرفت. اگر پلاستیک های نیتروژن دار یا کلردار در محل وجود داشته باشد.که حتما وجود دارد احتمال وجود هیدروژن سیانید بسیار زیاد است. به هرحال گاز کشنده ای که در این آتش سوزی ها وجود دارد منواکسید کربن است اگر آتش سوزی در محل ذخیره پلاستیک، کارگاه های پلاستیک سازی با یک کارخانه تولید پلاستیک باشد، احتمالا بیشترین موادی که در حال سوختند پلاستیک هستند در این حالت ها احتمال وجود هیدروژن کلرید در گازهای آتش، با غلظت بسیار بالا وجود دارد  به شرطی که پلاستیک های موجود یا در دیگر ترموپلاستیک های کلردار باشند در مواردی که مقدار زیادی مواد اکریلونیتریل، استایون، نایلون یا دیگر پلاستیک های نیتروژن دار وجود دارد مقدار زیادی هیدروژن سیانید ایجاد می شود همینطور مقدار زیادی اکسیدهای نیتروژن که از سوختن هیدروژن سیانید به وجود می آید. در این آتش ها باید با استفاده از دستگاه تنفسی هوای فشرده در طی آتش سوزی و بررسی از محل، خود را محافظت کنید.

آنچه مسلم است در یک حریق امکانپذیر نیست بدانیم چه نوع یا چند نوع پلاستیک می سوزد و چه نوع گازهای سمی از آنها متصاعد می شود بلکه باید همواره در نظر داشت که در یک حریق حتى وقتی درجه حرارت به ۱۵۰ تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد رسید بیشتر انواع پلاستیک مقدار زیادی دود مملو از گازهای سمی و انفجاری تولید می کند به عبارت دیگر در حریق های پلاستیکی باید همواره برای بدترین پیشامدها آماده بود. همچنین از لحاظ احتیاط نباید پلاستیک های اسفنجی را در عایق کاری لوله ها و محل هایی که در معرض حرارت های زیاد هستند بکار برد زیرا امکان تجزیه آن می رود از طرفی اگر آغشته شدن این اسفنج ها به مایعات قابل اشتعال نیز ممکن است موجب خود آتشگیری آن شود.

به یاد داشته باشید پلاستیک کلر دار به هنگام تجزیه ممکن است علاوه بر کربن و کربن دی اکسید ،اسید کلریدریک تولید فسژن نماید که بخارات آن سمی و باعث مرگ می شود